Pasen: wandelen langs beelden van hoop
Het is nu weer 11 jaar geleden, dat mijn vrouw overleed in de nacht van 31/3 1 april 1998. Op een zaterdag in het voorjaar ging ik naar het graf toe om alleen te zijn met haar. Ik voelde me schuldig, omdat ik al enkele maanden er niet meer geweest was. Ik ging via Voorst , Klarenbeek, Lieren en Beekbergen naar de begraafplaats Heidehof in Apeldoorn. Het was een mooie zonnige ochtend. De droefheid in mij week terug net als de mist op die morgen. In voorst nam ik een binnenweg en kwam al gauw in het "binnenland"met hier en daar een boerderij. Ik zag veulentjes met hun moeder vrolijk aan het spelen. Op de erven staan bloeiende struiken met prachtige felle kleuren te pronken.
"Het nieuwe leven dient zich aan,"schoot het mij door het hoofd heen. Er is weer toekomst in het leven van de natuur."
Ik besef nu weer ten volle dat het leven niet voorbij gaat. Er is altijd hoop voor de toekomst. Hoe somber of kaal het leven ook is, er is altijd hoop op een nieuw leven.
Mijn droefgeestige stemmimg was omgeslagen in een rustige hoop volle verwachting, dat er altijd uitzicht is op een goed leven, het zij hier op aarde, hetzij in het leven hiernamaals. Voorzover wij daarin willen en kunnen geloven.
Ik was dubbel benieuwd naar het struikje camelia op het graf, dat ik 3 jaar geleden daar had geplant. Tot nu toe had deze plant niet gebloeid, tot mijn grote teleurstelling overigens. Ik hoopte dat het struikje het dit jaar toch beter zou doen. Kijkend naar die bloemen zou de pijn in mijn hart minder zijn.
Toen ik eindelijk op de begraafplaats was, kon ik mijn ogen niet geloven. Het cameliaplantje had zoveel bloemen, de een nog mooier dan de andere. Hemels prachtig. Ik was sprakeloos. Opeens had ik het gevoel:" Hiermee wil mijn vrouwtje mijn zeggen: kijk naar mij; ik ben opgebloeid en ben daar waar ik wezen moet. In de hemelse heerlijkheid. Laat dit voor jou een teken van hoop zijn, dat ik daar ben waar ik thuis hoor in het eeuwige rijk van God. Leef uit die hoop nu en in de toekomst. Deze mooie camelia mogen voor jou een teken van hoop zijn, dat ik na de dood verder leef in jouw wereld, de wereld van de goede herinnering. Laat zo voor jou Pasen zijn. En voor allen, die hun dierbaren hebben verloren.
Jezus Messias, de Opgewekte Heer is na de dood opgestaan in het leven van de mens. Hij is bij ons als een dierbare herinnering, als degene, die ons de weg wijst in het leven van alle dag. Het leven met zijn vallen en opstaan. Jezus heeft de mensen als wij geleerd de ogen gericht te houden op de toekomst van God. God heeft de dood ontmaskerd als zijn vijand. En Hij heeft de dood de kracht ontnomen om Jezus in het graf te houden. Deze prachtige camelia's laten mij zien, dat de dood mijn vrouwtje niet heeft overwonnen. Zij leeft voort door de kracht van Jezus de Verlosser. Wanneer ik de hoop in het leven dreig te verliezen kan ik daar terecht om mij te vergewissen, dat er altijd hoop is dwars door de dood heen. Dat heeft Jezus ons laten zien. Hij blijft in het midden van ons, ook al is Hij gestorven. Hij houdt ons op de koers. Pasen is en blijft: de hoop hebben, dat wij door Jezus de Messias uiteindelijk ook Gods rijk zullen binnengaan.
De tekenen van hoop zien wij ook in het leven van hen, die aan onze zorgen zijn overgeleverd.
De Papua's in het voormalige Nederlands Nieuw Guinea nu Papua gaan opstaan door onze steun en hulp. Zij staan op en gaan op weg naar een nieuwe toekomst van hoop. De hoop dat er uiteindelijk ook eens een tijd zal aanbreken voor hen, waarin zij in vrede en gelukkig zullen leven.
En omdat wij daarin geloven mogen wij meewerken om dat leven voor hen mogelijk te maken. Mee werken om de mensen overal in de wereld hoop te geven op een beter leven.
De dood is niet het einde. De mens gaat niet roemloos ten onder. In Gods rijk, in de herinnering en in de generatie na hem of haar zal de mens blijven voortleven als een bloem van God.
In het geloof in de persoon van Jezus Christus.
Gezegende Paasdagen voor u allen en voor hen, die u lief zijn
Vereniging Vrienden van de Papua's te Zutphen
PAASGIFT ? EEN GOED IDEE!
Bankrelatie: Stichting Medewerkers in Gehoorzaamheid
giro 3 2 5 4 9 7 8
Rabobank: Stichting Medewerkers in Gehoorzaamheid
rek.num mer 3 8 6 7 3 5 6 0 3
Rabobank: Stichting Oost Nederland helpt Oost Indonesie/ Papua
rek.nummer 3 8 6 7 9 8 4 0 0
Maju Trans Express giro 7 4 6 6 1 5
met vermelding Theys Hiyo Eluay Memorial Fund
Geen opmerkingen:
Een reactie posten